Hallo
Ik ben Joyce. Deze pagina is geen opsomming van titels of prestaties, maar een plek waar je mij mag ontmoeten. Hier deel ik stukken van mijn reis — van wie ik ben, waar ik vandaan kom, wat me raakt, en waar ik naartoe beweeg.
Ik geloof in de kracht van vertragen. In echt luisteren — naar jezelf, naar het leven, en naar wat er niet gezegd wordt. Mijn pad is er één van transformatie, van keuzes maken, fouten omarmen en telkens weer thuiskomen bij mezelf.
Biografie
Ik ben geboren op 8 augustus 1981 in Rotterdam, in de vroege ochtend, een moment waarop de stad nog sliep maar het leven al begon te bewegen. Mijn leven laat zich niet vangen in een rechte lijn. Het is eerder een berglandschap: grillig, indrukwekkend en soms onverwacht stil. Al van jongs af aan voelde ik veel. Ik was sociaal, aanwezig, altijd zoekend naar verbinding — met mensen, met zingeving, met mezelf.
​
Mijn loopbaan begon in de logistiek, een wereld van structuur, snelheid en efficiëntie. Ik leerde daar het belang van helderheid en verantwoordelijkheid. Uiteindelijk groeide ik door naar leidinggevende functies, waar ik niet alleen processen aanstuurde, maar vooral mensen. En daar begon er iets te verschuiven. Wat mij werkelijk raakte was niet het managen, maar het luisteren. Het moment waarop een medewerker niet alleen vertelde wat er moest gebeuren, maar hoe het écht met hen ging. Dat was het begin van een nieuw pad.
​
Ik begon mijn eigen coachpraktijk, waarin ik jongvolwassenen en volwassenen begeleidde in het hervinden van richting, zelfvertrouwen en betekenis. Het ondernemerschap bracht veel — vrijheid, verdieping — maar vroeg ook veel. Uiteindelijk koos ik ervoor om dat pad los te laten, niet uit zwakte, maar vanuit trouw aan mezelf. Ik wil geen ondernemer zijn om het ondernemen; ik wil bijdragen op een manier die klopt voor mij, én voor de mensen met wie ik werk.
​
Schrijven is altijd een rode draad geweest. Ik was co-auteur in een boek waarin 27 coaches hun werkwijze deelden. Mijn bijdrage ging over het verbinden van oude wijsheid en moderne wetenschap — precies die brug die ik zelf ook probeer te zijn. Ik werk nu als manager office operations binnen de automotive en logistiek, waar ik HR-taken combineer met menselijkheid. Toch voel ik steeds sterker de roep van iets anders. Meer stilte. Meer betekenis. Meer zijn.
Ik sta op een kruispunt. Niet per se professioneel, maar existentieel. Ik wil verhuizen naar een rustiger gebied, dichter bij de natuur. Ik droom van een plek waar ik mensen kan ontvangen. Waar er ruimte is voor gesprekken die ertoe doen. Waar ik mag zijn wie ik ben, zonder dat ik iets hoef te bewijzen.
​
Mijn levenservaring, mijn werk, mijn reizen — van Japan tot Canada — en mijn liefde voor boeken, CrossFit, hiken en cultuur, maken wie ik ben. Maar het is mijn hart dat steeds opnieuw kiest voor echtheid, voor het niet-weten, voor groeien in het donker.
​
Als ik iets heb geleerd, dan is het dit: je hoeft niet perfect te zijn. Je hoeft het niet zeker te weten. Maar kies — altijd — voor jezelf.
Sporen van mijn Reis
Mijn pad is niet recht geweest. Ik heb jaren gewerkt in de logistiek, HR, coaching. Ik heb gebouwd, geleid, losgelaten.
​
Ik heb een eigen praktijk gehad, een boek mee geschreven, mensen begeleid — maar belangrijker: ik heb mezelf beter leren kennen. En geleerd dat werk pas betekenis krijgt als je er met je hele hart kunt zijn.
​
Ook het échte reizen heeft me gevormd. Ik heb mogen verdwalen in de serene stilte van Japan — waar de chaos van de stad in balans wordt gebracht door eeuwenoude tempels en rituelen. In Canada werd ik geraakt door de overweldigende natuur: spiegelende meren, uitgestrekte bossen, en de stilte die dieper spreekt dan woorden. Mexico bracht me in contact met cultuur, historie en warmte.
En dat zijn slechts enkele voorbeelden van de vele landen die mijn blik en mijn binnenwereld hebben verruimd.
​
Elke reis bracht me dichter bij mezelf. Bij wat belangrijk is. Bij wat niet hoeft. En bij de kracht van aanwezigheid. Op mijn blog schrijf ik met regelmaat over deze ervaringen, voor wie verder wil lezen en voelen.
Wie ik ben
Ik ben nuchter, betrokken en leergierig. Ik werk graag hard, maar hou ook van rust. Ik kijk graag vooruit, maar kan ook goed terugkijken en reflecteren. Ik hou van duidelijkheid, maar ook van nuance. Ik ben iemand die verantwoordelijkheid neemt, maar ook ruimte laat voor het proces.
Wat mij typeert is dat ik oprechte interesse heb in mensen. En dat ik goed ben in aanvoelen waar iets wringt — en daar zonder oordeel naar kan kijken.
Wat mij raakt
-
Echte gesprekken waarin ruimte is voor twijfel en zoeken.
-
Jongvolwassenen die hun plek zoeken in de wereld.
-
Een boek dat iets in mij wakker maakt.
-
De stilte van de natuur — en het perspectief dat dat geeft.
-
Het moment waarop iemand zegt: "ik weet het nog niet" — en ik zie dat dat oké is.
-
Doen wat klopt, niet wat hoort.