De Kracht van Zelfreflectie voor Jongvolwassenen en Young Professionals
Als Transformatie & Life Coach heb ik een aardige toolbox met oefeningen, opdrachten en zelfreflectievragen en deze blijf ik aanvullen tijdens de problematiek die ik samen met de coachees tegenkom tijdens hun trajecten.
Twee weken geleden kwam ik met mijn coachee op hetgeen wat haar het meeste tegenhoudt, namelijk dat ze altijd bezig is met wat anderen van haar denken, ze had continu het gevoel dat ze beoordeeld werd, waardoor ze dingen die ze graag zou willen doen niet doet en dan vooral in nieuwe situaties.
De overgang van jeugd naar volwassenheid is als een achtbaanrit waarin je jongleert met veranderingen op alle fronten: lichaam, brein, en oh ja, je sociale leven. Het is een fase vol nieuwe ervaringen, zelfstandigheid, en de onvermijdelijke zoektocht naar je eigen identiteit. Het is als jongleren met ballen, maar soms voelt het alsof je ze eerder laat vallen dan dat je ze elegant hoog weet te houden.
Of je nu net begint aan je eerste baan als young professional of middenin de uitdagende transitie van studie naar werk zit, één ding is zeker: het leven vol verantwoordelijkheden en keuzes kan soms een tikkeltje overweldigend zijn. Hoe manifesteer je jezelf? Wat zijn jouw rollen en verantwoordelijkheden? En laten we eerlijk zijn, wie heeft ooit echt een handleiding gekregen voor volwassen worden?
Ik begrijp dat je worstelt met het balanceren van perfectionisme en het verlangen om anderen te helpen. Misschien loop je tegen de muur van zelfmanagement aan en twijfel je soms aan de hoogte van je eigen lat. Stiekem hebben we allemaal wel eens het gevoel gehad dat we meer willen weten, willen begrijpen en vooral willen groeien. Deze fase brengt niet alleen persoonlijke, maar ook professionele groei met zich mee.
Ik wil samen met jou op ontdekking gaan en vooral leren hoe je deze uitdagingen effectief kan aanpakken en streven naar succes, zowel op persoonlijk als professioneel gebied. Of je nu Jongvolwassen bent die zijn eigen weg zoekt of een Young Professional die streeft naar een succesvolle carrière, ik heb een oefening voor je die een kleine verandering in perspectief beoogt, maar grootschalige transformaties kan teweegbrengen. In plaats van je af te vragen wat anderen van jou vinden, gaan we samen ontdekken hoe het voelt om te overwegen wat jij van hen vindt.
Ik weet dat dit misschien als veel klinkt, maar eigenlijk is deze oefening klein. Het is een kleine verschuiving in perspectief die, wanneer je het regelmatig doet en het zal bijdragen aan een veel grotere verandering. Deze oefening, geïnspireerd op technieken uit psychotherapie en neuro-linguïstisch programmeren, stelt je in staat om het leven vanuit jouw standpunt te ervaren. Je hoeft jezelf niet langer te proberen passen in de idealen van anderen. In plaats daarvan gaan we samen ontdekken hoe het voelt om de wereld van binnenuit te bekijken, zonder constant te pogen jezelf te zien vanuit het perspectief van anderen. Met als effect dat het je zelfvertrouwen zal vergroten en je eigenwaarde versterken.
Als Jongvolwassene of Young Professional ben je ongetwijfeld bekend met de druk om te voldoen aan sociale verwachtingen en verlangens naar verbondenheid. We willen allemaal leuk en gewenst zijn. Deze oefening is ontworpen om je te bevrijden van de constante zorgen over wat anderen van jou denken. Het doel is niet om oordelend te zijn, maar eerlijk tegen jezelf te zijn over jouw ervaringen in sociale interacties.
Ik ga deze oefening met je delen. Neem de tijd om de instructies door te nemen en laat jezelf volledig onderdompelen in het proces. Onthoud dat deze verschuiving in perspectief een geleidelijk proces is, en dat is helemaal oké.
DE OEFENING 'VAN BEOORDEELD NAAR BEOORDELEN'
1. Sluit je ogen. Neem een paar diepe ademhalingen, vul je longen met zuurstof en laat ze dan volledig leeglopen. Laat dan je ademhaling terugkeren naar zijn natuurlijke ritme. Je lichaam ontspant. Je bent hier, in dit moment.
2. Stel je voor dat je een nieuw persoon ontmoet. Maak deze echt, visualiseer hoe de persoon eruit ziet, de kleding die de persoon draagt, hoe deze staat of zit. Stel je voor dat je hun stem hoort terwijl ze hallo zeggen en over zichzelf beginnen te vertellen.
3. Stel je nu voor dat terwijl je naar die persoon luistert, je helemaal niet nadenkt over wat zij van jou denken. Je maakt je geen zorgen over wat je gezicht doet, hoe je handen bewegen; je veegt je haar niet uit je ogen, of plant wat je gaat zeggen als ze stoppen met praten. Je luistert gewoon. Je neemt het in je op.
4. Stel je vervolgens voor dat je de persoon iets over jezelf vertelt. Hou het kort; misschien je naam en één persoonlijk feit dat je op de een of andere manier definieert. Maar stel je voor dat je dit aan hen vertelt zonder enige gedachten over hoe ze erop zullen reageren of wat ze van jou zullen vinden. Vertel hen iets dat je leuk vindt aan jezelf - niet iets waarvan je denkt dat zij het leuk zullen vinden, gebaseerd op wat ze je al hebben verteld over zichzelf.
5. Jullie nemen afscheid en lopen weg.
6. Stel je nu voor dat je jezelf afvraagt: Vind ik die persoon leuk? Overweeg de vraag. Denk erover na. De bedoeling hier is niet om oordelend te zijn, maar om eerlijk tegen jezelf te zijn over wat jij van die persoon vindt. Gaven ze een goede vibe af? Is het iemand waarvan je meer zou willen weten? Iemand waarmee je vrienden zou willen zijn? Voelde je enige ongemak rondom hen? Kreeg je het gevoel dat ze betrouwbaar waren, of juist niet?
7. Laat jezelf een eenvoudig antwoord bedenken. Ja, ik vind ze leuk. Of nee, niet echt mijn soort persoon. Of weet niet - het zou leuk zijn om ze beter te leren kennen en te zien.
8. En merk dan weer je ademhaling op. Nog steeds inademend en uitademend in een natuurlijk, rustig ritme. Breng je volledige aandacht naar je ademhaling en laat alle gedachten over je interactie met de persoon die je hebt ontmoet los. Het is gebeurd en voorbij. Er is niets meer om over na te denken.
Open je ogen wanneer je er klaar voor bent. Maak eventueel een kleine stretch als je dat wilt - strek je armen boven je hoofd uit en verleng je ruggengraat. Laat het contact los. Laat het gaan.
Wat er zojuist gebeurde? In je verbeelding ontmoette je iemand. Je sprak kort met die persoon. Je overwoog of je hen leuk vond of niet, en daarna ging je verder met je dag.
Wat er niet gebeurde? Je maakte je geen zorgen over of zij jou wel of niet leuk vonden. Je probeerde jezelf niet vanuit hun perspectief te zien. Je keek gewoon naar hen vanuit jouw perspectief en nam hen in je op.
Je beleefde het contact vanuit jezelf - je probeerde jezelf niet om te toveren tot een buitenlichamelijke, alziende gedachtenlezer die ergens in de lucht zweefde, naar beneden keek op jezelf en je prestaties beoordeelde. Je was gewoon jij, die iemand ontmoette en dacht: "Ja, ik mag hen wel" of "Nee, ik voel niet echt een klik."
De volgende stap is om dit in het echte leven te doen, wanneer je met echte mensen omgaat. Dit gaat niet over het beoordelen van anderen of het worden van iemand die negatief praat over mensen. Je indrukken kunnen heel goed positief zijn, en hoe dan ook, de bedoeling hier is niet om je gedachten over die andere persoon met iemand anders te delen. In plaats daarvan oefen je met het gebruiken van je intuïtie om aan te voelen en eventuele neiging om je zorgen te maken over wat zij van jou vinden, tegen te gaan door je te concentreren op jouw eigen ervaring van de interactie in plaats van die van hen.
Het zal niet meteen gemakkelijk zijn om dit te doen. Je zult waarschijnlijk nog steeds bezorgd zijn over wat anderen van je denken - misschien zelfs veel. Maak je daar geen zorgen over, en zeker, geef jezelf er niet de schuld van. Dit is een proces, een helende reis. Er is geen snelle oplossing, en het zal tijd kosten.
Wil je hier dieper op induiken vraag dan
10 bijbehorende reflectievragen aan via deze link.
